19 ΜΑΙΟΥ 1919 - 19 ΜΑΙΟΥ 2020
Εκατό ένα χρόνια συμπληρώνονται φέτος
από την πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού και η μνήμη παραμένει ζωντανή, όπως και ο αγώνας για τη διεθνή
αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Η απόβαση του Μουσταφά Κεμάλ στην Σαμψούντα για να ειρηνεύσει, δήθεν, την περιοχή. με το σύνθημα «η Τουρκία στους Τούρκους» έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο των Νεότουρκων για την τελειωτική εξόντωση του ελληνικού πληθυσμού σε όλο τον Πόντο
Σε ένα σύνολο επτακοσίων πενήντα χιλιάδων (750.000) Ελλήνων που κατοικούσαν στον Πόντο καταγράφηκαν 353.000 επίσημα νεκροί , το διάστημα 1914-1923 , με την μέθοδο της εκτόπισης,της εξάντλησης από την έκθεση στις κακουχίες, τα βασανιστήρια,την πείνα ,την δίψα, τις πορείες θανάτου στην έρημο και συχνότατα με τις εν ψυχρώ δολοφονίες ή εκτελέσεις και άλλοι τόσοι ξεριζωμένοι από τις προγονικές εστίες και διασκορπισμένοι αγνοούμενοι - αποτελούν πάντοτε για τους Πόντιους μια μνήμη στοιχειωμένη στην ψυχή.
Έλληνες του Πόντου ένα μαρτυρικό κομμάτι του Ελληνισμού με μεγάλη αγάπη στην ελευθερία, την αλήθεια, τη ζωή. την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τις ηθικές αξίες, τον άνθρωπο σε πείσμα του χρόνου, την ημέρα αυτή και όχι μόνο, επιβεβαιώνουμε την ισχυρή θέληση και αγωνιστικότητά το χρέος και το εθνικό καθήκον μας για τη με κάθε θεμιτό μέσο διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των προγόνων μας.
Ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά τραγούδια της γενοκτονίας του Πόντου,
του βίαιου και ποτισμένου με αίμα ξεριζωμού του ελληνικού ποντιακού λαού
από τις προαιώνιες πατρίδες του, είναι το «Την πατρίδα μ’ έχασα» του αείμνηστου στιχουργού Χρήστου
Αντωνιάδη
Tin patridam' ekhasa (Την πατρίδαμ΄ έχασα)
Την πατρίδαμ’ έχασα,
έκλαψα και πόνεσα.
Λύουμαι κι αροθυμώ, όι όι
ν’ ανασπάλω κι επορώ.
Ρεφραίν:
Μίαν κι άλλο ’σην ζωή μ’
σο πεγάδι μ’ σην αυλή μ’ .
Νέροπον ας έπινα, όι όι
και τ’ ομμάτα μ’ έπλυνα.
Τά ταφία μ’ έχασα
ντ’ έθαψα κι ενέσπαλα.
Τ’ εμετέρτς αναστορώ, όι όι
και ’ς σο ψυόπο μ’ κουβαλώ.
Ρεφραίν...
Εκκλησίας έρημα,
μοναστήρα ακάντηλα,
πόρτας και παράθυρα, όι όι
επέμναν ακρόνυχτα.
Υποβλήθηκε από 
kori στις Πέμ, 11/04/2013 - 09:56
kori στις Πέμ, 11/04/2013 - 09:56
Επεξεργάστηκε τελευταία φορά από το χρήστη 
Fary στις Τετ, 29/08/2018 - 12:38
Fary στις Τετ, 29/08/2018 - 12:38
Ελληνικά μετάφραση
Την πατρίδα μου έχασα
Την πατρίδα μου έχασα,
έκλαψα και πόνεσα.
Κλαίω και νοσταλγώ, όι όι
να ξεχάσω δεν μπορώ.
Ρεφραίν:
Άλλη μια φορά στη ζωή μου
στο πηγάδι μου στην αυλή μου.
Να έπινα νερό, όι όι
και να έπλυνα τα μάτια μου.
Έχασα τους τάφους μου
αυτούς που έθαψα και δεν ξέχασα.
Θυμάμαι τους δικούς μο, όι όι
και στην ψυχή μου τους κουβαλώ.
Tin patridam' ekhasa Την πατρίδα μου έχασα
Την
πατρίδαμ’ έχασα, Την πατρίδα μου
έχασα,
έκλαψα και
πόνεσα. έκλαψα και
πόνεσα.
Λύουμαι κι
αροθυμώ, όι όι Κλαίω
και νοσταλγώ, όι όι
ν’ ανασπάλω
κι επορώ. να
ξεχάσω δεν μπορώ.
Ρεφραίν: Ρεφραίν:
Μίαν κι άλλο
’σην ζωή μ’ Άλλη
μια φορά στη ζωή μου
σο πεγάδι μ’
σην αυλή μ’ . στο πηγάδι μου στην αυλή μου.
Νέροπον ας
έπινα, όι όι Να έπινα νερό, όι όι
και τ’
ομμάτα μ’ έπλυνα. και να έπλυνα τα
μάτια μου
Τά ταφία μ’
έχασα Έχασα
τους τάφους μου
ντ’ έθαψα κι
ενέσπαλα. αυτούς που έθαψα και δεν ξέχασα.
Τ’ εμετέρτς
αναστορώ, όι όι Θυμάμαι
τους δικούς μοu, όι όι
και ’ς σο
ψυόπο μ’ κουβαλώ. και
στην ψυχή μου τους κουβαλώ
Ρεφραίν... Ρεφραίν:
Εκκλησίας
έρημα,
Εκκλησίες έρημες
μοναστήρα
ακάντηλα,
μοναστήρια χωρίς καντήλια
πόρτας και
παράθυρα, όι όι πόρτες και παράθυρα,
όι όι
επέμναν
ακρόνυχτα. έμειναν
ορθάνοιχτα.
Ελάχιστος φόρος τιμής και μνήμης
Βαρυτιμίδης Επ. Μιχαήλ
Εφ. Τχης (ΔΒ)
Πρόεδρος ΣΕΑΝ Ευβοίας
Tin patridam' ekhasa (Την πατρίδαμ΄ έχασα)
Την πατρίδαμ’ έχασα,
έκλαψα και πόνεσα.
Λύουμαι κι αροθυμώ, όι όι
ν’ ανασπάλω κι επορώ.
Ρεφραίν:
Μίαν κι άλλο ’σην ζωή μ’
σο πεγάδι μ’ σην αυλή μ’ .
Νέροπον ας έπινα, όι όι
και τ’ ομμάτα μ’ έπλυνα.
Τά ταφία μ’ έχασα
ντ’ έθαψα κι ενέσπαλα.
Τ’ εμετέρτς αναστορώ, όι όι
και ’ς σο ψυόπο μ’ κουβαλώ.
Ρεφραίν...
Εκκλησίας έρημα,
μοναστήρα ακάντηλα,
πόρτας και παράθυρα, όι όι
επέμναν ακρόνυχτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου